cavia

Waarom zou je rechtstreeks gaan als er zoveel omwegen mogelijk zijn. We vlogen via Madrid, wat vooral een financiële overweging was. De ongeordende wachtrij bij de incheckbalie, als ook de chaos bij de gate waren wellicht een cultuurverschil. Ik snap ook nooit zo goed waarom mensen als eerste het vliegtuig in willen, het ding vertrekt heus niet eerder dan dat alle passagiers aan boord zijn…..toch? Het vliegtuig was niet van het aller nieuwste soort en ontbeerde allerlei technische snufjes waarmee ik tijdens een korte vlucht naar IJsland nog geëntertaind werd. Slapen leek me dan ook de beste optie om de 12 uur durende vlucht door te komen. Ondanks dit voornemen constateerde ik bij aankomst in Lima toch echt niet uitgeslapen te zijn. Het uitchecken en de paspoortcontrole vertoonde opnieuw een fascinerende ongeordendheid…..ik ben inmiddels volkomen onthaast.

Na een taxi tocht naar het hostel dwalen we wat door de stad en bezichtigen een archeologische attractie in de buurt. We proberen nog aan te haken bij de Spaanstalige rondleiding, maar terwijl wij nog het eerste jaartal dat de gids opnoemt staan te ontcijferen is ze inmiddels al weer een eeuw verder…..we wisselen toch maar even naar de Engelstalige rondleiding. Bij het historische complex zijn ook nog wat levende dingen uitgestald van die tijd. Zo hoor ik dat de coca plant veel goede eigenschappen heeft waaronder het bestrijden van hoogteziekte, dus van die plant zal ik nog wel wat thee trekken verwacht ik zo. Verder zijn er lama’s, eenden en cavia’s te aanschouwen. Ik had vroeger ook een Cavia. Op een dag werd ze ziek en nam ik haar mee in een schoendoos naar de dokter. Toen ik na lang wachten eindelijk aan de beurt was en de schoendoos open deed, was het diertje dood. Huilend met mijn schoendoos met dode cavia liep ik naar huis…….. Hier zijn cavia’s om op te eten en de gids adviseert me om het vooral te proberen nu ik toch in Peru ben.

We hebben een vegetarisch restaurant gevonden, wat ons toch iets gepaster leek gezien ons eetpatroon en mijn jeugdtrauma.

tas gepakt

De tas is gepakt, de “P” van Popunie is op en alle id11 activiteiten ontmanteld. We zijn er klaar voor…… alleen vraag ik me af of ik ooit klaar ben voor een vliegreis van 12 uur. Dat het altijd nog meer kan bewijst de busreis van Lima naar Cusco, die deze route aflegt in slechts 23 uur. Hopelijk zien we een mogelijkheid dit te vermijden. Morgen eerst maar eens naar Madrid.

zuid-amerika

Het is niet zo dat we na de reis van 2007 het land niet meer hebben verlaten, maar als je een jaar hebt gereisd voelt een maand Indonesie als een korte vakantie. Nu het net weer iets langer is, toch maar weer wat verhaaltjes hier voor de achterblijvers. We reizen van 28 november 2010 tot 27 februari 2011 door Zuid-Amerika van Lima (Peru) naar Buenos Aires (Agentinie).