12-van die dingen

Het lag in de bedoeling om rond de zomer een maand naar Sint Petersburg te gaan. Rolina zou gedurende die maand een Artist in Residence doen en ik had bedacht om een taalcursus Russisch te gaan volgen en een kijkje in de keuken te nemen van een organisatie die werkzaam is op het vlak van jongeren en cultuur, via het zogeheten Jobschadowing programma. De contacten met Russische personen en organisaties leverde tot nu toe echter te weinig concrete respons op om dit plan definitief door te zetten :-( In onze zoektocht naar alternatieven passeerde alle werelddelen; toch naar Cuba, zoals we al eens eerder van plan waren of op bezoek gaan bij Dienne en Coen ergens in Afrika, Mexico wellicht of een Artist in Residence in Hongarije. Afijn, het werd er niet makkelijker op, maar zoals altijd in dit soort situaties diende de oplossing zich vlot aan. De vader van Rolina wordt 60 jaar en wil dit heugelijke feit graag met zijn gezin vieren gedurende een week in een resort in Portugal, in de buurt van Faro om precies te zijn. Natuurlijk een geweldige uitnodiging, maar ik had de vakantie waar ik smachtend naar uitzie toch iets avontuurlijker voorgesteld :-). Na een aantal jaren geleden me rond oud & nieuw te hebben laten verleiden tot een goedkope aanbieding naar Gran Canaria, wist ik dat populaire vakantiebestemming inclusief instant vermaak niet echt aan mij besteed zijn. Hoewel een ander er helemaal van opleeft en de tijd van zijn leven schijnt te hebben, raak ik er erg gedeprimeerd door. Gelukkig maakt de zon, een leuk boek en de nodige alcoholische versnapering het toch weer goed dragelijk :-)

Met ons gezin zijn we nooit verder gekomen dan een weekend in een huisje, niet te ver van Hengelo, waarbij mijn ene broer het dan altijd consequent laat afweten. Ik vond het wel leuke weekends, maar veel langer dan een weekend moet het ook niet duren, want naast het delen van een familieband blijken er verder toch verdomd weinig overeenkomsten te zijn. De interesse lopen ver uiteen en het ondernemen van een gezamenlijke activiteit wordt er dan ook niet makkelijker op. Het leuke aan familie is dan ook, dat als je geen familie van elkaar zou zijn de kans wel heeeeel klein is dat je gezamenlijk een weekend een huisje zou delen. Je zou elkaar misschien zelfs wel nooit ontmoet hebben. Het is dan ook raar dat je stiekem toch altijd weer verwacht dat je familie net zo enthousiast is over de dingen waar jij enthousiast over bent.

Het is natuurlijk een erg leuk idee een weekje weg met het gezin en de aanhang en gezien de duur, vermoedelijk de meest avontuurlijke vakantie die ik me kan voorstellen. Ik heb er zin in!

paul

ps. Nu alleen die andere 3 vakantieweken nog invullen! Tips en uitnodigingen van familie zijn welkom.