18-antwerpen

Op verzoek van Noel uit Groningen, ben ik vandaag even op en neer gegaan naar Antwerpen. In haar speurtocht naar leuke en eigenzinnige programmering voor het KinderWinterFestival was haar oog gevallen op twee producties die stonden op De Kinderuniversiteit! in Antwerpen. Vanuit Groningen is alles een onderneming, maar voor het bekijken van twee producties, van welgeteld in het totaal 40 minuten, naar Antwerpen reizen is toch niet niks. Het feit dat ze het graag gedaan had, maar door ziekte werd geveld, getuigt toch zeker van een enorme gedrevenheid. Met het vooruitzicht dat ik dan eindelijk mijn boek eens zou gaan uitlezen, stemde ik toe om in haar plaats de producties aan mijn kritische blik te onderwerpen. Tenslotte is Antwerpen vanuit Delft haast om de hoek.

Gewapend met koffie, brood en het boek begaf ik mij met de trein naar Antwerpen en bij aankomst was ik weer een aardig eind gevorderd richting de laatste bladzijde van het boek. Het is zo'n boek dat enorm boeit en tot overpeinzingen leidt, maar dat je door zijn onderwerp graag snel weer achter je laat. Nog met mijn hoofd in de sfeer en het verhaal van het boek dat zich afspeelt in Auschwitz (Primo Levi, Is dit een mens) stap ik omringd door horden uitgelaten kinderen Rudy's Danspaleis binnen. Waarschijnlijk niet de beste combinatie om objectief naar Rudy en zijn twee Sabrina's te kijken, aangezien in het licht van dit boek veel dingen snel absurd en misplaatst lijken. Tot overmaat van ramp bleek het ook nog een interactieve show te zijn en werd iedereen geacht lekker mee te dansen op de 'vogeltjesdans' tot aan de 'macarena'. Gelukkig bleek dit 'iedereen' niet zo nauw te worden genomen, hoewel 1 van de Sabrina's nog een poging deed mij te verleiden om met haar te dansen. Met toenemende verbazing aanschouwde ik het geheel, dat erg veel overeenkomsten had met een kinderdisco zoals ik die ook een keer heb mogen aanschouwen op het bewuste (voor de fanatieke lezers van deze weblog) resort op Grand Canaria. Deze vergelijking zegt denk ik verder meer dan genoeg. Dus Noel, als je geheel over de top wilt programmeren en de campingdisco naar het theater wilt halen, is dit een echte aanrader. Twee dansende Sabrina's met respectievelijk een rode en zwarte pruik en Rudy met duivelhoorntjes achter zijn 'muziekinstrument', die als klap op de vuurpijl nog een limbo wedstrijd inclusief prijzen ten tonele voert.

Het is natuurlijk makkelijk om het werk van anderen af te zeiken en dat gaat me ook zeker niet slecht af. Ik ben dan ook blij dat ik ook nog iets moois gezien heb of eigenlijk geroken. Het geurconcert van Peter de Cupere was een leuke en originele happening, waarbij Peter op zijn speciaal gemaakte piano, die geuren verspreid, zijn eigen compositie ten geure bracht. Na afloop van het concert mocht iedereen nog zijn speciale piano bewonderen en liet hij nog wat geuren rondgaan. Gelukkig duurde het concert maar 10 minuten want als de trotse bezitter van hooikoorts moet ik mijn neus niet te veel blootstellen aan allerlei prikkelende natuurlijke geuren. Zijn ooit eerder gegeven concert met chemische snoepgeuren sprak mij dan ook al weer veel meer aan. Al niezend verliet ik De Kinderuniversiteit! om weer snel in de duistere wereld van 'Is dit een mens' te duiken, om dit boek ook weer zo snel mogelijk achter me te kunnen laten.

paul

17-cijfers en getallen

Ik ben nooit een ster in getallen geweest. Vroeger brak het zweet bij me uit als ik moest hoofdrekenen. Dat is ook de reden waarom ik: iemand mijn boekhouding laat doen, nooit de kassa jufvrouw help bij het afrekenen door iets bij te leggen en bij het delen van een gezamenlijk etentje anderen voor me laat rekenen. Ook bij mijn sport hardlopen horen allerlei cijfers en getallen. Deze cijfers geven de prestatie aan van de hardloper, gek genoeg heb ik hier voor moeten zweten maar begin ik die cijfers verbazing wekkend mooi te vinden.



Startnummer F458
Naam Rolina Nell
Woonplaats Rotterdam
Afstand Fortis Marathon Rotterdam 42kilometer en 195meter
Club PAC
Categorie V35
Totaal plaats 1454/7317
Vrouwen plaats 75/1121
Categorie plaats 15/211
PAC plaats 40/151
PAC vrouwen plaats 7/43
Snelheid 12,158 km/uur
Netto tussentijden (verschil)
5 kilometer 23:33 (23:33)
10 kilometer 47:23 (23:50)
15 kilometer 1:10:38 (23:15)
20 kilometer 1:34:18 (23:40)
Halve marathon 1:39:33
25 kilometer 1:58:44 (24:26)
30 kilometer 2:23:49 (25:05)
35 kilometer 2:48:57 (25:08)
40 kilometer 3:16:19 (27:22)
Bruto tijd 3:29:34
Netto tijd 3:28:14


rolina

meer marathon belevenissen zie post#11, post#16

16-startnummer F458

Het is maandagochtend en ik kom net bij PAC(de atletiek vereniging)vandaan waar in de kantine onder het genot van een bak koffie en een stuk appeltaart de leden van de vereniging hun marathon ervaringen uitwisselen. De meeste dragen hun wel verdiende medaille. Er worden veel handen geschud en zoenen uitgedeeld en nog meer gedeeld, mede gedeeld en geadviseerd. Op de nu zo tevreden gezichten is de pijn van gisteren niet meer af te lezen er wordt zelfs door sommigen al weer strategieen opgezet voor volgend jaar.

Ik probeer na te genieten van mijn marathon en mijn goede (met 6 minuten verbeterde) tijd, maar het voelt zo leeg. Drie maanden lang heb ik intensief getraind en in 3uur 28minuten en 14seconden is het voorbij... ik had er niet graag langer over gedaan:-)

Gisteren, zondag 9 april was dus de marathon van Rotterdam. De stad had zich al vroeg opgemaakt voor deze happening, al twee weken lang moest ik langs gele borden fietsen met teksten als: 'in verband met de marathon... afgesloten', ook de dranghekken stonden al dagen klaar en de vlaggen aan de Erasmusbrug hingen al op tijd te wapperen. Er wordt geen rekening gehouden met hardlopers zoals ik waarbij de zenuwen door het lijf gieren bij het zien van zo'n geel bord. De spanning wordt nog eens opgevoerd in de laatste week voor de marathon, het trainingsschema bestaat dan uit veel rust. Een bijna onmogelijke opgave na al die weken trainen. De energie die normaal naar de benen gaat, stijgt die week naar het hoofd en uit zich in allerlei voor de marathonloper reele gedachten en overdenkingen:'heb ik wel genoeg getraind','nu voel ik toch echt pijn in mijn...', etc. Dat kan zich voortzetten in dromen of nachten wakker liggen. Het weekend van de marathon (vrijdag, zaterdag en zondag voor de start) zit het hoofd van de marathonloper vol met: tijden, tussentijden, eindtijden, schema's, koolhydraten, pasta, pannenkoeken, eierkoeken, bananen, water, extran en wordt het marathon parcours meerder malen beleefd.

Om 11uur loste het kanon op de Coolsingel het startschot. Natuurlijk voorafgaand, op z'n Rotterdams, met een nummer van Lee Towers. Daarna liep ik op het bekende marathonnummer over de start richting de Erasmusbrug eindelijk de energie van de laatste week zat weer in mijn benen, mijn marathon kan beginnen.


rolina

15-inentingen

Ik probeer erg hard om minimaal 1 keer per week te gaan zwemmen en omdat vrijdag een dag is die ik in principe vrij plan, is dit dus de dag! Maar ook afgelopen vrijdag kwam er weer eens iets tussen met het label: de hoogste prioriteit. Ik had namelijk mijn eerste afspraak met de GGD om geinformeerd te worden over alle gezondheidsrisico s die ik in 2007 ga lopen en hoe ik deze risico s zo veel mogelijk kan beperken. Om deze afspraak optimaal te benutten zou ik meteen mijn eerste inenting krijgen. Aangezien ik nog niet eerder buiten Europa gereisd heb, bleef het rijtje noodzakelijke inentingen gedurende het gesprek gestaag groeien. Ik word nooit erg enthousiast als het gaat om spuiten, wat als voordeel heeft dat drugs die zich via een naald aandienen nooit enige vorm van verleiding bij mij teweeg hebben gebracht. Het groeiende lijstje met inentingen had dan ook zeker geen kalmerend effect op mij. Op de vraag of ik nu meteen wou starten met meerdere inenting cyclussen, antwoordde ik natuurlijk koeltjes bevestigend. Dit leverde drie spuiten op tegen: difterie, tetanus, polio; hepatitis A-B en rabies.

De volgende dag voelde ik een enorme spierpijn in mijn armen, alsof ik de vorige dag flink had gezwommen. Aanstaande donderdag moet ik de tweede spuit alweer halen tegen rabies. Met een beetje mazzel krijg ik weer enorme spierpijn en dat geweldige gevoel dat ik de dag ervoor weer alles uit de kast heb gehaald tijdens het zwemmen, want ook vrijdag aanstaande zit het er niet in.

paul

14-kunstuitleen

'twasgoed









Aangezien ik in 2007 niet in Nederland verblijf en het er naar uit ziet dat mijn schilderijen een jaar ongezien opgeslagen worden stel ik mijn werk te huur.

Met mijn werk wil ik zoveel mogelijk mensen bereiken en ik wil dat het gezien wordt ook als ik niet in de mogelijk ben een expositie te organiseren in Nederland in 2007. Het is mijn bedoeling om dit jaar zoveel mogelijk schilderijen te verhuren aan mensen die geboeid zijn geraakt door mijn werk. Ik wil deze mensen en andere geïnteresseerden de mogelijkheid geven om jaar lang, tegen een kleine vergoeding, een werk van mij in bezit te hebben.

Een volgende reden voor het waarom ik op het idee ben gekomen om mijn werk tot uitleen beschikbaar te stellen is simpel weg een bijdrage in de reis. Tijdens onze reis heb ik geen inkomen en leef ik van mijn gespaarde geld, door het verhuren van mijn schilderijen zal ik extra geld te besteden hebben wat ik wil investeren in mijn werk zoals; de kosten van gastateliers, materiaalkosten en het organiseren van exposities en projecten in de verschillende landen (in samenwerking met kunstenaars/organisaties in het land waar we verblijven).

Ik heb een leuke regeling bedacht waarbij het mogelijk is een schilderij te huren, voor een klein bedrag per maand, en het volledige huurbedrag te sparen voor de eventuele aankoop van het schilderij.
Meer info.
Mijn werk is te bezichtigen op www.rolinanell.exto.nl


rolina