22-nederland - portugal

Dit leek me wel een geschikte titel voor een periode waar de wk-gekte weer volledig is losgebarsten. Mijn straat hangt inmiddels vol oranje vlaggetjes, die overigens goed kleuren bij mijn oranje gordijnen :-). Een mooi moment dus om op vakantie te gaan voor een maandje. Wie het stukje "van die dingen" heeft gelezen weet inmiddels dat de vakantie is gestart met een weekje Portugal ter ere van het 38 jarige huwelijk van de ouders Nell en de 60-ste verjaardag van de vader. Nou had ik niet de illusie om aan de wk te kunnen ontsnappen in een resort in de Algarve, maar een geheel Nederlands cafe tegen te komen met allerlei oranje attributen en natuurlijk de eerste wedstrijd van "ons land" op grootbeeld had ik nou ook weer niet direct verwacht. Naief :-). Mijn mannelijke reisgenoten fantaseerde over de ideale team opstelling en bespraken allerlei andere belangrijke voetbal kwesties. Ik kon hier door mijn complete onkunde op dit gebied geen essentiele bijdrage leveren. Misschien had ik eens moeten kijken of er in de serie " ... voor Dummies" geen editie over voetbal is. Ik had ook verder eigenlijk weinig stof tot conversatie, het blijft toch een beetje onwennig zo n uitje voor de eerste keer. Toch maar leren klaverjassen dan, ook handig voor de oude dag :-). Kinderen nemen is een goed tweede alternatief.









Het weer was mooi, de zee helder blauw, het appartement groter en luxer dan mijn eigen woning, het zwembad op tien meter afstand voor de ochtend-, middag- en avondduik. Eigenlijk was er geen logische reden om dit paradijselijke oord te willen verlaten. Maar na de zoveelste keer de dorpskern te hebben doorlopen richting strand, wordt het toch wel saai hoor. Gelukkig was er ook een auto gehuurd om uit stapjes te maken naar andere paradijselijke oorden in de omgeving. Ik moet toegeven dat we er echt een paar hele mooie hebben gezien. Deze tot rust dwingende vakantie werd slechts tweemaal doorbroken met adrenaline verhogende activiteiten. Het betrof het vermeende verlies van Rolina haar portemonnee inclusief paspoort met opkomend doemscenario over de opvolgende vakantie bestemming Marokko. Slechts van korte duur want de portemonnee bleek in de auto te liggen. Het tweede moment van spanning speelde zich af op een bospad richting een ruine, waar een "kunstenaar" zijn werk in de berm van het pad tentoonstelde. Van de passant verwachte hij een bijdrage op het kleedje dat hij daarvoor speciaal midden op het pad had neergelegd. De zaken gingen blijkbaar niet zo goed want de man was behoorlijk aan het schelden, waarbij vooral Bush het moest ontgelden. Wellicht was hij in de absurde veronderstelling dat we Amerikanen waren. Nou voel ik me absoluut niet beledigd als iemand bij herhaling "Fuck Bush" roept, maar om op basis hiervan bij te dragen in zijn levensonderhoud gaat mij ook wat te ver. Van zijn sociale vaardigheden en zijn schilderwerk, wat ik er van zag in het snel voorbij lopen, moet de man het in ieder geval niet hebben. Helaas bleek bij de ruine dat er maar een weg heen, dus ook maar een weg terug was en we genoodzaakt waren ons opnieuw langs zijn expositie te begeven. Aangezien ik zijn kleedje aan de linkerzijde wilde passeren raakte hij nog meer overstuur en maande mij met een duw om rechts te passeren onder het mom van "don t fuck with me, nobody fucks with me". Rolina probeerde nog een dialoog aan te gaan op redelijkheid, maar dit begrip was de man volgens mij al een tijdje kwijt. Ook een suggestie dat dit niet de beste manier is om mensen enthousiast te krijgen om iets te doneren, leek mij niet zinvol. Er waren twee opties: a.hem eens flink afrossen om je eigen boosheid kwijt te raken of b.maar gewoon doorlopen en negeren. Dit laatste leek het meest redelijk :-). Ik vraag me nog steeds af of dit incident georganiseerd was door de receptie van het resort om er wat spanning in te brengen :-).

In 2008 zijn de ouders van Rolina 40 jaar getrouwd en wordt haar moeder 60. Wat zal dat dan wel niet gaan brengen, mag ik dan nog mee en is er dan weer een wk? Tot die tijd kan ik leren klaverjassen, de kolonisten van catan spelen, een "Voetbal voor Dummies" aanschaffen en kinderen krijgen overwegen :-).

Ik ben heerlijk uitgerust en bruin en heb het naar mijn zin gehad, ondanks dat het was zoals ik dacht dat het zou zijn.

paul
ps. het boek is uit