82-eerste indruk Georgie

Als het nu ook nog zou regenen, zou ik acuut zelfmoord plegen; wat een deprimerende vervallen omgeving. Gelukkig schijnt de zon en is het slechts een eerste indruk :-).

81-hopa

Op de valreep nog even een klooster met mooie fresco's bezocht bij Trabzon en midden in een groep jongeren belandt :-). Nu weer even genoeg van jongeren, kloosters, kerken, moskeen, lokanta, pide, corba, cay, ayran, borek, baklava, olijven en schapenkaas :-). Turkije is een geweldig land, maar morgen (via) hopa naar Georgie!

80-vele wegen

In Kars zijn we niet ver van de grens met Georgie, maar wel een week eerder dan we worden verwacht. We besluiten daarop een kleine omweg te maken en toch Trabzon nog te bezoeken. Artvin is hierbij de eerste tussenstop richting Trabzon. Er zijn vele wegen die naar Artvin leiden, maar de mooiste gaat over een bergpas van zo n 2500 m hoog; dus die nemen we :-). Aangezien de mooiste weg niet altijd de kortste of beste is, raken we al snel in verwarring door de richtingsborden die het begrip mooi niet als uitgangspunt blijken te hanteren. Uiteindelijk belanden we via een flinke omweg, politiecontroles en adviezen, vlak bij de pas tussen een groepje vrachtwagenchauffeurs die ons met (vette olie) handen en voeten duidelijk proberen te maken dat als we doorrijden we sneeuwkettingen nodig hebben. We hebben na al die moeite geen zin meer om terug te rijden en tenslotte hebben we die sneeuwkettingen toch niet voor niets gekocht :-). Na enkele kilometers en toenemende sneeuw, is de weg afgezet door de politie met de mededeling dat de pas gesloten is en of we maar willen omkeren :-(. Een alternatieve weg gaat via kleine dorpjes en zandwegen, wat gezien de weersomstandigheden wellicht verzand in vastzitten. Er zit niets anders op dan een heeeel eind dezelfde weg terug en nog verder om te rijden.

79-mart

Op het zelfde moment dat in Turkije volop aan onze mannelijkheid respectievelijk vrouwelijkheid (ondanks haar obsessie voor wasgoed :-)) wordt getwijfeld omdat Rolina verkondigt (naast haar kunstenaarsschap) een bijbaan te moeten hebben en geen tijd voor kinderen, is de zus van Rolina vandaag bevallen van Mart. Gefeliciteerd met jullie zoontje en broertje!

78-kerken

Terwijl er bijna op iedere straathoek van de stad en in ieder gehucht dat we passeren wel een oude moskee is te vinden, moeten wij op aandringen van onze reisbijbel weer zo nodig de restanten van een aantal kerken van Georgische en Armeense oorsprong bezichtigen op de meest afgelegen plekken; waar zich dan toch een dorpje blijkt te bevinden :-). De wegen naar deze door 'god' verlaten oorden zijn een ware uitdaging voor de auto en ons :-). De kerken zijn ontdaan van hun afbeeldingen, omdat ze vaak tijdelijk als moskee zijn gebruikt en zijn in vervallen staat. Nou bezoek ik persoonlijk ook het liefst kerken en moskeen als relikwieen van het verleden :-).

77-toch

Ondanks de overwegend positieve reacties op mijn haargroei, was ik het echt helemaal zat om steeds eten uit mijn snor te moeten vissen :-). In Yusufeli mezelf daarom maar eens een Turks kapsel laten aanmeten bij een klein kapperszaakje. De kapper sprak geen engels en ik geen turks, dus ging hij in het dorp eerst op zoek naar iemand die het een beetje sprak, zodat ik mijn wensen ongeveer duidelijk kon maken. Tijdens het scheren en knippen zou wel blijken hoe duidelijk het was geworden, dacht ik zo :-). Met thee vooraf en veel zorg werd ik geschoren en geknipt en zie ik er nu weer super fris uit :-). Dit in tegenstelling tot ons hotel, dat er alles behalve fris uitzag. Rolina vond s ochtend een kakkerlak in haar sok dat alles zegt over het hotel, maar ook over haar sok, die nodig in de was moest :-)

In 2011 komt het dorpje onder water te staan in verband met een geplande dam, hier gaat in ieder geval geen hotel aan verloren, maar wel een leuk dorpje.

76-6000 km (erzurum)

Eindelijk de winter gevonden en wel op 2000 m hoogte, waar het s nachts -16C en overdag -4C is als het mee zit. Overdag gaat de verwarming uit in het hotel, en niet uit milieu overwegingen, dus op je kamer blijven zitten is niet echt aangenaam. We glibberen wat door de stad over dikke ijslagen van moskee naar moskee, via Turkse koffie met baklava. Het staartbeeld wordt hier meer gedomineerd door mannen en er schuifelen meer gesluierde vrouwen voorbij.

75-tokat kababi

74-AZ Alkmaar

Onze tafel wordt omringd met obers die ons proberen duidelijk te maken, nadat wij ze duidelijk hadden gemaakt uit Nederland te komen, dat er vanavond een voetbalwedstrijd is tussen een club uit Trabzon en Alkmaar. Hier nog aan toevoegend dat de Turkse club natuurlijk gaat winnen. Aangezien ik verwacht de komende dagen regelmatig geconfronteerd te worden met de uitslag, lijkt het me handig de wedstrijd maar even te gaan kijken. Ik nestel me in de lobby van het hotel, om gezellig met de portier het geheel op breedbeeld te kunnen volgen. Gezelligheid en voetbal gaan niet samen blijkt al weer snel nadat AZ het eerste doelpunt scoort, en ik met een glimlach en handgeklap reageer. De anders zo vriendelijke portier kijkt nors voor zich uit en roept van alles tegen de televisie, waarbij ik niet de indruk krijg dat het een vrolijke boodschap betreft. Ik begin me af te vragen of het niet beter is dat AZ iets minder zijn best doet, zodat we morgen wederom zoveel aardige mensen gaan tegenkomen. AZ staat met 3-1 voor, ik heb me bij die doelpunten maar even een beetje op de vlakte gehouden, en ik overweeg om maar veilig naar de kamer te gaan en deze van binnenuit te barricaderen. Mocht AZ als nog verliezen, kan ik me op de hotelkamer ook rustiger als hooligan uitleven. Rolina had toch al een voorzetje gegeven door de gordijnen van de rails te trekken :-). Gelukkig het is 3-3.

73-toeristje

Waarom willen we toch altijd naar dat uitzichtpunt hoog boven de stad en vaak bestaand uit een ruine van een kasteel? Stad naar stad en dus ook hier in Amasya. Een flinke wandeling omhoog met als extra bonus een flink besneeuwde trap met gladde treden vlak voor het einddoel. Je moet er wat voor over hebben, maar dan heb je ook weer een prachtig uitzicht :-). De terugweg gaat altijd sneller en als je dan nog een lift krijgt van een 'toevallige' voorbijganger die je voor zijn locante af zet, nog sneller. Natuurlijk even gegeten in zijn locante :-).
Naast uitzichtpunten doen kerken en in dit geval moskeeen het ook altijd goed. Rolina geeft de voorkeur aan kerken, want moskeeen kosten zoveel inspanning :-). Schoenen uit, hoofddoek om en vice versa. Het is me trouwens opgevallen dat de oproep tot gebed, die vijf keer per dag over de stad schalt, nogal wisselt van kwaliteit al naar gelang de stem van de oproeper. Ik zou mijn woonplaats hierop uitkiezen als ik in Turkije zou wonen :-).
We bezoeken natuurlijk ook veelvuldig andere bezienswaardigheden. In Amasya zijn dat de graven boven de stad die uit de bergen zijn gehakt. We begeven ons over smalle paden en klimmen langs rotsen van het ene naar het andere graf in de berg en vragen ons af of deze toerist onvriendelijke weg ook door andere toeristen wordt genomen, die nu in geen velden of paden te bekennen zijn. Als het pad al te gortig wordt en in een grote rotspartij veranderd slaan we onze reisbijbel er maar eens op open. Boven op de rotspartij is een doorgang en de Lonely Planet spreek van een doorgang, moeite moeten doen en mooie uitzichten, dus toch nog maar even extra klimmen dan. Inderdaad; veel moeite, mooi uitzicht, maar geen graven! Afdalend naar het starpunt zien we nu een mooi aangelegd pad met trappen, door een tunnel naar de uitgehakte graven, waar we net ver boven zaten :-).

72-berg op en berg af

De route langs de Zwarte Zee kust is als een rollercoaster, waarbij een te hoge snelheid geheid resulteert in braken. De weg biedt echter ook bij een gemiddelde snelheid van 60 km per uur nog voldoende opwinding in de vorm van haarspeldbochten, diepe afgronden, politiecontroles en wegversmallingen net nog breed genoeg voor een auto, dus wat te doen met die vrachtwagen die je tegemoet komt? Langs en op de weg koeien, ezels, oude kromme vrouwtjes en natuurlijk (zwerf) honden. Een enkele hond ziet hierbij de auto aan voor een konijn en meent er voor te moeten springen. Ik wilde de eigenaar nog vermanend toespreken, maar zag hier maar vanaf toen ik zijn jachtgeweer in het vizier kreeg :-).

Een politiecontrole riep wederom vragen op over het hout (spielatten) achter in de auto. De politieman bleek zeer gecharmeerd van het werk van Rolina, waarop we hem hebben afgekocht met een ansichtkaart van haar werk:-). Hierop konden we onze spannende maar o zo mooie weg vervolgen..

Tot twee maal toe heeft Darchak nog tussen de spielatten gevouwen meegelift. Darchak is een geboren Indier met een Amerikaans paspoort, die in deze tijden snel voor een potentiele terrorist aangezien kan worden en aan de andere kant nu liever even een Indiaas paspoort zou willen aangezien hij ook door Iran wil reizen. Ik ben benieuwd wanneer we hem weer ergens oppikken :-).

71-azie

Ik zit in het zonnetje op het balkon van het erg sfeervolle hotelletje in Ottomaanse stijl, terwijl Rolina op de kamer druk bezig is met een tekening voor haar friday column een faxproject. We zijn de grens met Turkije gepasseerd, wat je niet zoals ons tijdens lunch tijd moet doen, want dan is i even dicht. Na een aantal kantoortjes gepasseerd te zijn, moest uiteindelijk de bagage nog aan een inspectie worden onderworpen. Vooral de houten latten in de auto riepen hierbij vragen op. Na succesvol een kunstenaar die schildert te hebben uitgebeeld, reden we naar Edrine. De eerst stad over de grens, waar we even konden acclimatiseren en wat een leuke stad bleek te zijn. De kerken zij ingeruild voor moskeen en de markten kleurrijker, geuriger en levendiger. De oproep tot gebed die uit de moskeen schalt, is vooral wat minder bij het ochtendgloren, als je nog lekker lag te slapen.

Aangezien we begin maart in Tbilisi worden verwacht hebben we twee dagen achter elkaar vooral (snel)weg gezien. Istanbul zijn we via een overvolle chaotische ringweg voorbijgereden en daarmee Europa verlatend. Istanbul hadden we in 2005 al uitvoerig gezien. Een leuke tussenstop, via een enorme omweg met prachtige besneeuwde berglandschappen en dorpjes, gemaakt in een mooi klein dorpje; Mudurnu (richting Ankara). Nu zijn we twee dagen in Safranbolu, na ongeveer eenderde van het land te hebben doorkruist. Mooi hier hoor :-).

Morgen richting de Zwarte Zee.

70-naar de film

Terwijl we in de verschillende Oost-Europese landen zowel schriftelijk als mondeling geattendeerd werden op Roma zigeuners, en dan niet zozeer als hoogtepunt of toeristische attractie, is mij vooral het grote aantal bedelende ouderen op straat bijgebleven. Niks wegkwijnen achter de geraniums, weggestopt in een bejaardenhuis of een tweede jeugd belevend in Spanje, maar gewoon op straat bij de vuilnis gezet. Samen met de zwerfhonden wedijveren om een stukje brood. Oud worden in Nederland (of Spanje) is zo gek nog niet.... toch?

Het dagelijkse bombardement aan ellende wat via de tv de hotel(huis)kamer in geslingerd wordt, bedelende ouderen op straat en de wat leniger graaiend in een container ten spijt, is er weer een Hollywood productie in de vorm van Blood Diamond voor nodig om ons een traantje te doen wegpinken. Het is wat!

69-4000 km (plovdiv)

De Lonely Planet editie Oost-Europa kan bijna de prullenbak in want we zijn nu vlak bij Turkije. We hebben trouwens gemerkt dat ze beter een zomer en winter editie van de Lonely Planet kunnen uitgeven. De hostel die we hadden uitgezocht in Plovdiv bleek dicht, het aangeprezen restaurant gesloten, het internetcafe verdwenen en de bioscoop buiten bedrijf. Zo wordt reizen onbedoeld toch weer avontuurlijk :-).

68-sofia

Rolina is even uitgeschilderd, de flessen zijn leeg en de strijd met de kakkerlakken bleek een hopeloze.... tijd om verder te gaan. We hebben Sofia na een week de rug toegekeerd en met behulp van een hippe en hyper snowboard-vogel de stad zonder al te veel omwegen verlaten. De laatste twee dagen in Sofia nog gezocht naar een plek om de twee schilderijen van Rolina onder te brengen, maar de meeste galeries waren te klein :-).

Sofia: leuke stad zonder duidelijke hoogtepunten, aardige mensen ontmoet en lekker gegeten :-).

67-wildgroei

Sinds we zijn vetrokken uit Nederland ben ik gestopt met scheren. Enerzijds uit luiheid en om ruimte te besparen in mijn rugzak, anderzijds om wat beter in de komende culturen te passen :-). Naast baardgroei is mijn haar inmiddels zijn model ontgroeid en is er geen gel meer tegen opgewassen. In Sofia ben ik heel wat mannen van ongeveer mijn leeftijd in vergelijkbare, of nog iets verder gevorderde, verschijning tegengekomen, met als enige verschil dat ze een schilderij met zich meesleepten. Moet ik nou een schilderij van Rolina lenen of toch maar eens naar de kaper?

66-blok 305

Rolina gaat helemaal op in het schilderen en ik ben een boek aan het uitlezen (waardoor ik me nu al in de trans Mongolie expres bevind) en onderhoud me wat met de andere gasten en ongenodigde gasten in de vorm van verdwaalde kakkerlakken. Op de dag dat we arriveerden was dit Vasil die vrienden in Dordrecht bleek te hebben en nu zijn het Villie en Vesel die zelfs op weg zijn naar vermoedelijk diezelfde vrienden in Dordrecht. In gebrekkig Duits en Engels voeren we gesprekken aan de keukentafel en wisselen we allerlei alcoholische versnaperingen uit. Villie en Vesel zijn de dag erna ziekelijk en verwachten van onze meegebrachte fles Jagermeister blijkbaar een genezende werking, want die is verdwenen van de keukentafel :-). We hebben ze ook niet meer gezien die dag :-). De volgende ochtend stond er een fles waarvan ik alleen de 40% alcohol kon ontcijfer voor in de plaats. We waren bijna door de gedoneerde drank van ons 'tot ziens expofeestje' heen; helaas weer een nieuwe fles :-). Alsof dit nog niet genoeg was kwam er ook nog een fles Pilska (soort cognac) bij, die de zelfde avond ook nog leeg moest natuurlijk. De Pilska smaakte goed, het was gezellig en het socialisme deugt niet..... ik had mijn tweede persoon voor een kort videoportret :-). Met hoofdpijn wakker geworden me bedenkend dat het onderhouden van sociale contacten toch een zware opgave is :-). Er komen vandaag of morgen weer nieuwe gasten bij...... Ben trouwens benieuwd of hun naam ook met een V begint.



ps. het bleek de V van verstoppertje want de nieuwe gasten kwamen, waren op hun kamer, op de wc of in de douche, maar ik heb ze niet gezien :-)