83-van en naar

Via Batumi, Kutaisi en Gori zijn we in het eerste gastatelier beland. Het Stalin museum in Gori toch maar even over geslagen, een prominent standbeeld van de man in het centrum van de stad was wel weer even voldoende :-). In Kutaisi was de eigenaar van de homestay waar we overnachte wel geïnteresseerd in het kopen van mijn auto. De volgende ochtend zijn we daarom even samen bij de douane langs geweest om te informeren hoe het een en ander geregeld zou moeten worden. De douane bevond zich in een gebouw, dat ik op het eerste gezicht als leegstaand had getaxeerd, dat er nogal vervallen uitzag. Het gebouw bleek er van binnen al niet veel beter uit te zien en bestond uit allemaal kamertjes met dikke mannen in dikke jassen die sigaretten roken; vermoedelijk allemaal om zich te wapenen tegen de kou want een verwarming heb ik niet gevoeld. Op een voor mij volstrekt onduidelijk manier, weet men hier blijkbaar het juiste kamertje te vinden voor de te stellen vraag. In de kamertjes overigens nergens een computer getraceerd. Ik vroeg me echt af wat deze mannen nou toch de hele dag deden, naast sigaretten roken? Nadat we een aantal van deze kamertjes doorlopen hadden, werd duidelijk dat mijn auto verkopen in Georgie geen makkelijke zaak wordt :-(. Verder hadden we bij binnenkomst in het land slechts 20 dagen gekregen om ons met de auto door Georgie te verplaatsen en moeten we het land verlaten op diezelfde plek, wat niet handig is als je naar Armenië wilt. Om dit te wijzigen moet ik naar het douane kantoor in Tbilisi, ben benieuwd hoe dat er uit ziet :-).