105-teheran

Na een busrit met weinig slaap komen we enigszins versuft aan in Teheran. We worden door een medepassagier aan een taxi geholpen en rijden richting onze gastheer Ahmad. Deze lijkt heel wat meer cola in zijn leven gedronken te hebben dan Rezo van Art Villa Garikula, want hij gaat als een speer. We moeten even weer wennen aan deze doortastendheid en lopen, na een lekker ontbijt, versuft door het gebrek aan slaap in hoog tempo door de binnenstad van Teheran voor een eerste 'snelle' kennismaking met de stad en een aantal mensen :-). Teheran is een moderne metropool met alles erop en eraan. Het verkeer is chaotisch, maar na Tbilisi zijn we wel wat gewend :-). We passeren de gebarricadeerde Engelse ambassade, waar vorig week nog gedemonstreerd werd en horen andere versies van het nieuws. Ik weet nu al dat de beelden die ik van Iran had te eenzijdig zijn :-). Onze gastheer brengt ons onder in het appartement van zijn moeder en de werkstudio voor Rolina wordt gevormd door de tuin voor het huis. De locatie waar we oorspronkelijk naar toe zouden gaan ligt hoog in de bergen en is omgeven door te veel sneeuw :-(. Waarom zijn die gastateliers toch allemaal anders dan we verwachtten? De temperatuur is in ieder geval erg goed, dus buiten werken is wat dat betreft geen probleem. Opnieuw een uitdaging, maar vorige keer heeft dit ook mooie schilderijen opgeleverd :-).