119-het ware verhaal

Nu we veilig en wel Iran hebben verlaten kan ik net als de onlangs vrijgelaten Engelsen eindelijk het ware verhaal schrijven…………:-). Iran was een geweldige beleving met zeer vriendelijke mensen, het meest gevaarlijke aan Iran is wel de straat oversteken in Teheran :-). Toch had het land ook iets beklemmends en als ongelovige heb ik misschien toch een lichte voorkeur voor Gandhi i.p.v. Khomeini, die me bij iedere transactie vanaf het bankbiljet aanstaart :-).

Rolina heeft haar werkperiode in Teheran afgesloten met een art-gurilla in de buurt waar we woonden. Gewapend met vrouwen in chador geknipt uit behangpapier, heeft ze een aantal buurtwinkeltjes bezocht en de behangpapieren vrouwen kortstondige een plek gegeven. De eigenaar van een klein groentewinkeltje vond het maar niets deze vrolijke behangpapieren chadorvrouwen in zijn etalage! Een wat progressiever Iran is van hem dan ook voorlopig niet te verwachten :-).

Ons ambassade verhaal eindigde, na nog enkele telefoontjes, met een kort onderhoud op hoog niveau :-). Nadat we een aantal vragen, blijkbaar naar tevredenheid hadden beantwoord kregen we het inmiddels felbegeerde visum, nog voordat het vliegtuig ging :-). Op het vliegveld vroeg ik me plotseling af of de Iranesen net zo vliegen als ze autorijden en of ze ook perzisch tapijt in het vliegtuig hebben? :-). Rolina vroeg zich vooral af of ze haar hoofddoek af mocht doen zodra het vliegtuig van de grond was :-).