131-air

Met de nachtbus van Nasik naar Ahmedabad gereden; een 12 uur durend evenement. De stoelen waren comfortabel genoeg om te slapen, maar de claxon -met speciale melodie- gaf ons niet echt de kans. Men toetert hier ook om aan te kondigen dat men er aan komt, want naar links of naar rechts uitwijken, lijkt geen optie. Overal hoor je het geluid van claxons met als gevolg dat je niet meer weet waar je op moet reageren. Hoewel het verkeer absoluut minder hectisch is als in Iran, heb ik nu ondanks of dankzij het vele geclaxonneerd al twee ongelukken gezien. Versuft komen we aan in Ahmedabad en gaan rechtstreeks naar het Kanoria Centre For Arts, waar Rolina weer een maand gaat werken. We hebben in de buurt een gruzeligge kamer gevonden, die we voor een mand thuis noemen. Niet onbelangrijk hier is dat ons optrekje gezegend is met een airconditioner. In Nederland een fijna bijkomstigheid tijdens de sporadische warme dagen, hier bittere noodzaak wil je het nog een beetje aangenaam hebben :-). Wil je vast voorbereid zijn op de klimaatsveranderingen dan kan ik je doorverwijzen naar mijn broer die handelt in deze apparaten :-).