145-donatie

Zondagavond waren we samen met twee vrienden van Kanoria te gast bij een alleraardigste poeet op latere leeftijd, die nu net als mijn moeder computers en internet onder de knie probeert te krijgen om met ons in contact te blijven:-). Een rickshaw bracht ons weer 'thuis' en nadat ik de bestuurder nog een aardige tip had gegeven verdween hij in de nacht. De volgende ochtend ontdekte we dat met de richshaw ook onze rugtas was verdwenen. Paniek!!! Een snelle inventarisatie van de inhoud werkte helaas niet rustgevend. Naast de gebruikelijke elektronica als mobiletelefoon, i-pod en digitale foto camera, het nodige aan contanten, zaten ook de bankpasjes en het paspoort van Rolina in de verdwenen tas. Een paar rustige dagen voor vertrek, veranderde plotsklaps in een hectische regelaarei.
De i-pod bevatte naast de wonderschone muziek van Applegarden, ook documenten met gegevens die je liever niet deelt met anderen. Het blokkeren kon beginnen! We hoopten stiekem nog op de goedheid van de richshaw bestuurder, die ons de volgende dag met een glimlach de tas zou overhandigen. Helaas..... Nu waren we toch al van plan om veel geld uit te geven in dit door armoede geteisterde land, al hadden we het niet helemaal zo in gedachten, dus daar hoeven we ons nu verder niet druk meer over te maken. De donatie was meer dan ruim! We kunnen nu met een gerust hart de bedelende kinderoogjes verder negeren.......
Het is een schrale troost dat de richshaw bestuurder als aanhanger van het Hindoeisme, in zijn volgende leven terugkeert als dier; vermoedelijk een rat :-).

Ps. We zijn ook onze agenda kwijt, dus mocht je dit jaar geen verjaardagsgroet van ons ontvangen, dan is dit zeker geen onwil :-). Bellen heeft ook niet meer zoveel zin, tenzij je Hindi spreekt :-).