168-chocolade geld

De krantenkoppen hebben het over doden door de moesson, maoïsten die regeringsfunctionarissen met de dood bedreigen en opstandelingen in de Terai die het zowel op de regering als de maoïsten gemunt hebben; afijn de ideale avontuurlijke vakantiebestemming dus :-). In Kathmandu merken we er echter gelukkig weinig van, hier is het meest avontuurlijke tot nu toe de minibus vinden die richting het Spinal Injury Rehabilitation Centre gaat. Met een tas vol marsen en bountys brengen we hier namens de stichting Stap Vooruit de groeten over. De stichting Stap Vooruit steunt patienten die zelf geen geld hebben om hun revalidatie te betalen. Gedurende de rondleiding probeer ik de inmiddels door de warmte kleverig geworden chocola uit zijn verpakking te krijgen en vervolgens weer van mijn handen :-). Na de rondleiding besef ik dat menig patient hier zijn mars helemaal niet vanzelfsprekend zelf met de handen uit de verpakking gaat krijgen. Met minimale, maar ingenieuze middelen, worden de patienten hier zo zelfstandig mogelijk gemaakt. Een voormalig politieagent, getroffen door een maoïstfiche kogel, leert anderen de kunst van het vlechten, zodat ze straks mogelijk met de verkoop een eigen inkomen kunnen verwerven. Hoewel het kerstgevoel nog ontbreekt en het goede doelen potje wellicht nog leeg is, hierbij toch al vast een tip voor straks of misschien toch voor nu: stichting Stap Vooruit :-).

Ps. de stichting Stap Vooruit bestaat o.a. uit Linda en Janine, die ik nog ken als deelnemers van een aantal theater- en Europese uitwisselingprojecten.