169-in afwachting van

Met het Chinese visum op zak weer op bezoek bij onze Nepalese reisagent voor een vliegticket. Hij had eerder beloofd dat we de dertiende (pas) konden vliegen op Chengdu, maar hij zou zijn best doen om dit te vervroegen. Blij overhandigde hij ons een vliegticket voor de zestiende, wat ons zeker niet deed delen in zijn blijdschap. Kathmandu is best een aardige stad, maar niet om er weken rond te hangen. Zijn glimlach verdween en ik dacht even dat hij in tranen ging uitbarsten. Niet zozeer om ons ticket, maar veel meer omdat hij ook net had gehoord dat China de grens tussen Tibet en Nepal had gesloten voor onbekende duur. Het ging dus niet zo goed met zijn zaken! Wederom beloofde hij ons zijn best te doen om het ticket te vervroegen. Wij zijn ook de beroerdste niet, dus daar stemde we maar mee in :-). De volgende ochtend ontvluchten we de stad op zoek naar frisse lucht en vergezichten, in afwachting van ons vliegticket. Een taxichauffeur blijft aandringen tot hij onze desinteresse accepteert en schakelt dan over op het aanbieden van allerlei hallucinerende trips; het blijft tenslotte allemaal reizen :-). Met de bus arriveren we twee uur later in Dhulikhel. Je zou het niet verwachten, maar het is een rustig bergdorpje omringd door besneeuwde bergtoppen; als er geen wolken zijn natuurlijk :-).