donderdag, september 27, 2007

194-rust-iek

Nog geen uur na de dertigste behandeling van Rolina, begeven we ons samen met Molly en twee van haar Tibetaanse dansers op weg naar hun geboorte dorp. Het dorp bevindt zich op het Chinese platteland, dat vooral gekenmerkt wordt door bergen. Het dorp ligt op zo’n vijf uur bussen van Lijiang en een zanderige weg de berg op met een terreinwagen. We worden gastvrij ontvangen, in een huis dat wij als uiterst rustiek omschrijven en dat tevens dienst doet als stal. De dageraad brengt een wandeldag, waarbij mijn prestaties tijdens de Tiger Leaping Gorge in het niets vallen :-). Ik wist niet dat ik het in me had, maar we hebben ruim twaalf uur gelopen. Onze beide Tibetaanse dansers aangevuld met een oom, combineerden het lopen met het bij gelegenheid drinken van bier. Deze gelegenheid deed zich gelukkig slechts enkele malen voor, wanneer we plotseling vanuit het niets op een paddestoelenmarkt belande. Een houtenhutje dat voor even een verzamelplaats is voor mensen, die er vanuit het bos opduiken om er hun gevonden buit te verhandelen en...bier te drinken. Een uur later ligt het hutje, omringt door zwerfvuil in de vorm van lege bierflesjes en sigarettenpakjes, erbij alsof deze in jaren niet meer is gebruikt. Bij het klooster, ons doel van die dag, is natuurlijk ook bier te verkrijgen :-). We kwamen er aan strompelen tegen lunchtijd en kregen van de Tibetaanse monniken, na overlegging van klinkende munten, een bak instandnodels voorgeschoteld. Tja, het is niet meer wat het ooit geweest is :-). Wanneer we vermoeit de lange terugweg inzetten, begint het al snel te schemeren. Onder leiding van onze door bier bevangen gidsen, die toch wonderwel fit overkomen, wandelen we over een inmiddels bijna in duisternis gehulde berg. Me bedenkend dat je eigenlijk beter niet vermoeid en in het donker over modderige bergpaden kunt lopen, neem ik snel een slok van een resterend bierflesje! Rolina heeft intussen een maand rusten en stilzitten in twee dagen tijd ruimschoots weten te compenseren en dat mag toch zeker als een prestatie worden gezien :-). Vermoeid vallen we in slaap op de veel te harde bedden in het veel te rustieke huis :-).