232-weerzien

Op zevenentwintig december zetten we weer voet op Nederlandse bodem en begint het familiaire weerzien. Het lijkt net of we helemaal niet weg zijn geweest, wat perspectief biedt voor de toekomst :-). Uit eten met de familie bij een Indiaas restaurant, met naar afloop een rommelende maag roept de eerste ‘mooie’ herinneringen op :-). Een dag later in een boekenwinkel in Groningen, onbewust aangezogen door reisboeken, zwelg ik mij in meer herinneringen. Lopend door diezelfde (binnen)stad op zaterdagmiddag, vraag ik me af wat ik hier in Nederland eigenlijk toch doe. Een blik in mijn portemonnee geeft het antwoord; er moet nodig weer eens wat geld verdiend worden :-).

231-kerstverhaal

Op kerstavond brengt Mustafa ons het kerstverhaal. De tranen met tuiten had hij inmiddels vervangen voor bier. Na drie maand met zijn geliefde Duitse vriendin doorgebracht te hebben, heeft zij hem twee dagen voor zijn terugreis naar Turkije op straat gezet. Zo belandt hij op kerstavond op een slaapzaaltje in een armetierig hostel, net als wij. Hij vertrekt 's ochtends richting vliegveld en wij gaan op zoek naar eten, toch ook niet onbelangrijk tijdens de kerstdagen :-).

230-kerststal

In Vilnius brak de zon weer door en in Warschau lag plotseling zelfs weer sneeuw. Het vinden van een onderkomen in Berlijn blijkt een lastiger opgave. Veel hostels zijn al volgeboekt, wat verondersteld dat toch veel mensen kerstmis niet samen met hun familie vieren. We zijn dus niet de enige dit jaar :-). Vermoedelijk belanden we in een stal en slapen we in het stro……

229-kerstgroet

228-knagen

Als we in Vilnius arriveren is het weer miezerig. Het lezen van mijn e-mail blijkt ook al niet veel vrolijkheid op te leveren. De subsidieaanvraag bij Xplore voor het project met de jonge Tibetaanse dansgroep is afgewezen; te cultureel. Na in een jaar de nodige armoede te hebben aanschouwd en de betweterigheid van ons westerlingen te hebben mogen ervaren, was de aanvraag ook een ware worsteling. Een uitwisseling uitgaande van elkaars gelijkwaardigheid, leek mij de enige juiste. Bij gebrek aan geld en opleiding, maar rijk aan cultuur, was dit de meest voor de hand liggende insteek. Helaas! ’s Nachts zit ik plotseling rechtop in bed, wakker geworden van geknaag. Was het een echt knaagbeestje of knaagde de afwijzing aan me?

227-terugblik

226-slaapverwekkend

Het weerzien met Tallinn is een feest der herkenning. Maar net als Riga heeft Tallinn een slaapverwekkende invloed op ons. Niet dat beide steden saai zijn, verre van dat, maar de dagen zijn er gehuld in duisternis. Het lijkt wel of de dag nooit echt doorbreekt en voor je het weet is het weer helemaal donker. We hebben nog nooit zo veel geslapen als in deze twee steden! Zouden we gewoon moe zijn na een jaar reizen? :-)

225-uitstapje

Rolina legt de laatste hand aan haar installatie in Andrejsala in Riga voordat we een uitstapje naar Tallinn maken. Ten slotte kunnen we niet ongemerkt Estland passeren, zonder een bezoek aan Marit (ooit ook vrijwilligster bij de stichting Link) gebracht te hebben. Aangezien het werk van Rolina veel sneller ging dan gepland en Riga veel pittoreske en kleiner dan we dachten, komt een weekendje Tallinn erg gelegen, al is het dan eigenlijk de tegenovergestelde richting van onze reisbestemming :-).

224-kunstwerk in uitvoering

223-weer in europa

We zijn weer in Europa en de gedachte aan onze terugkomst en hiermee verbonden allerlei praktische regelaarei eisen onze aandacht steeds meer op. Het over land reizen heeft duidelijk het voordeel dat de terugkomst niet zo'n schok zal zijn, maar eigenlijk gewoon een volgende dag :-). Afijn, we zijn in Riga en onmiskenbaar Europa. We verblijven in Singalong op Andrejsala, een vergelijkbaar gebied als de Westergasfabriek in Amsterdam ooit was, voor degenen die dat wat zegt :-). Het ziet er zwart van de alternatievo's die het vooral op drum & bass feesten voorzien hebben. Wij belanden bij aankomst midden in een conferentie over 'the role of art institution in gentrification processes' met allerlei presentaties van internationale gasten. Hieronder ook een presentatie van 'fucking good art' uit Rotterdam. Toch aardig zo'n geestelijke prikkel als opwarmertje voor mijn naderende eerste werkdag :-). Gebogen over een glas wijn en de aloude vraag over kunst als middel of doel loopt de dag ten einde.

222-reisgidsen

Met onze ooit vanuit Armenië opgestuurde reisgids van Oost-Europa, die nu weer handig van pas komt, arriveren ook twee kunstacademiestudentes. Zij komen het pakketje overhandigen en voeren ons vervolgens een aantal dagen langs allerlei galeries en andere belangrijke bezienswaardigheden en personen. Het deel Sint Petersburg uit die betreffende reisgids was dus eigenlijk compleet overbodig. In Sint Petersburg hebben we gelukkig hele aardige Russinnen ontmoet, want we begonnen deze norse van alcohol doordrenkte cultuur al aardig zat te worden :-).

221-vaag

In Sint Petersburg zien we Zhenya (heeft vrijwilligerswerk gedaan bij stichting Link) weer terug en belanden eerst in een vaag vegetarisch restaurant en daarna in een nog vagere, maar zeker leuke kroeg met de veel zeggende naam 'kont'; vrij vertaald uit het Russisch. De schilderijen aan de muur gaven artistieke vorm aan de naam! Na goed Russisch gebruik, zwalken we na de nodige bier richting het hostel. De volgende dag met hoofdpijn wakker geworden, dus de ideale dag om de Hermitage te bezoeken. De Hermitage is een ware kunstuitputtingsslag en voert je dwars door de geschiedenis. Gelukkig worden de veelal zware taferelen op de doeken afgewisseld met nors kijkende oude vrouwtjes, met kleurrijke haardossen, die dienst doen als suppoost