232-weerzien

Op zevenentwintig december zetten we weer voet op Nederlandse bodem en begint het familiaire weerzien. Het lijkt net of we helemaal niet weg zijn geweest, wat perspectief biedt voor de toekomst :-). Uit eten met de familie bij een Indiaas restaurant, met naar afloop een rommelende maag roept de eerste ‘mooie’ herinneringen op :-). Een dag later in een boekenwinkel in Groningen, onbewust aangezogen door reisboeken, zwelg ik mij in meer herinneringen. Lopend door diezelfde (binnen)stad op zaterdagmiddag, vraag ik me af wat ik hier in Nederland eigenlijk toch doe. Een blik in mijn portemonnee geeft het antwoord; er moet nodig weer eens wat geld verdiend worden :-).