151-visitekaartjes

Naast marihuana, blokfluiten, ansichtkaarten, armbanden en andere snuisterijen, krijgen we regelmatig visitekaartjes aangeboden die zouden moeten leiden tot een toekomstige gelduitgave. Visitekaartjes van hotels, restaurants en winkels. Over deze breek ik nog steeds mijn hoofd :-).

150-goa experience

Op zondag het natte Bombay verlaten met het enige vervoersmiddel dat nog een beetje wilde bewegen! Waar zouden we zijn zonder de trein :-). Op weg naar het voormalige hippie paradijs Goa, ontmoeten we in de trein Wiet en zijn vrouw :-). Weer even fijn bijgepraat over Nederlandse aangelegenheden, met dit aardige gepensioneerde reizende echtpaar. Zo zie ik mijn oude dag ook voor me, maar dat is nog heeeel ver weg :-). Goa moet je natuurlijk helemaal niet bezoeken tijdens de moesson, zoals wij en nog een aantal andere domme toeristen. Naast de zee, komt er vooral veel water uit de lucht :-). Tussen de buien door verkennen we Panaji en Old Goa in deze voormalige Portugese kolonie. Met de Portugezen is hier ook het christendom aan wal gekomen. En met het christendom zijn de dieren ook weer op de menukaart beland.

149-weer onderweg

De treinreis van Ahmedabad naar Bombay verloopt soepel nu we, geleerd van de eerdere treinreis, een ticket hebben voor een AC compartiment :-). Shweta een kunstenaares die we op Kanoria ontmoet hebben, heeft aangeboden om in het appartement van haar vader te verblijven, die nu toch in Ahmedabad op bezoek is. Op het treinstation worden we zelfs opgehaald door hun chauffeur met de tot de verbeelding sprekende naam Rocky :-). Rocky staat de hele dag tot onze beschikking en dat maakt het regelen van zaken een stuk aangenamer. Het blijkt dat de broer van Shweta een bureau voor modellen heeft, Rocky normaal deze modellen rondrijdt en het appartement bij afwezigheid van de vader het gastenverblijf is van deze modellen. Het is heerlijk om weer even in een ruim appartement te verblijven met stromend water en zonder ongedierte :-). Na een maand zonder televisie en alcohol geleefd te hebben, aangezien de staat Gujarat alcohol vrij is, nestelen we ons natuurlijk op de bank voor de televisie met een flesje bier :-). Vandaag reizen we weer verder naar Goa.

148-terug naar Bombay

Ik ben nu ook weer geen fan van de Golden Earring, dus Bombay had ik zeker geen tweede keer hoeven te zien :-). De noodzaak van een nieuw paspoort dwingt ons echter het hele reisschema te herzien. De paspoort procedure in Bombay gaat tussen de twee en vijf weken duren. In de tussentijd trekken, we tegen alle voorgenomen plannen in, richting het zuiden en ga ik me zelfs nog nuttig maken deze reis :-). In Pondicherry en Chennai gaan we namelijk een aantal Xplore projecten bezoeken.

147-sherlock

De aangifte bij de politie resulteert niet in verdere actie, maar eerdergenoemde Jolly had een goed contact bij de verkeerspolitie die het voorval vol enthousiasme en optimisme oppakte. Met een schets van de dader belanden we diezelfde avond met Nilish, een van de vrienden van Kanoria, in zijn kantoortje zonder ramen, aan een druk verkeersplein. Hij bleek een training te hebben gevolgd in Tilburg. Hij had inmiddels ook de weblog van Rolina samen met zijn familie uitvoerig bestudeerd en wist zo een aantal werken te noemen :-). Naast ons waren ook een aantal vooraanstaande richshaw bestuurders uitgenodigd. Na het uitwisselende van allerlei bijzonderheden over de rit, de bestuurder en de richshaw, worden we uitgenodigd om de volgende dag in de buurt waar we de rickhshaw hebben genomen te speuren naar de dader :-). De volgende dag zitten ik, Nilish en twee vooraanstaande richshaw mannen dus samen in een rickshaw en struinen we de buurt af op zoek naar 'onze' rickshaw bestuurder. Er ontvouwt zich een sloppenwijk aan mijn ogen en het verlies van de rugzak voelt al minder pijnlijk. Als midden in deze hoge dosis 'spelt in een hooiberg actie' ook nog net de moezon uitbreekt en we binnen mum van tijd tot onze enkels in het water staan, lijkt het me een geschikt moment om te stoppen :-). De moezon wordt feestelijke ontvangen met mensen die dansen op straat en kinderen die spelen in de plassen. Ik zit inmiddels zeiknat in de richshaw me af te vragen hoe je hier je portemonnee droog houd :-). Blijkbaar hebben anderen hier al eerder over nagedacht want de plasticzakjes komen rap te voorschijn :-).

146-de vergelijking

Het leuke van reizen is dat je dingen kunt vergelijken, mitst je ook overeenkomstige dingen doet. Gezien onze verloren rugtas, hadden we de mogelijkheid ook het Indiase justitiele apparaat van binnenuit te beleven :-). Naast de inmiddels gebruikelijke verveelde en niets uitvoerende beambten die je van het kastje naar de muur sturen, was het gerecht vooral een beleving :-). Een plein vol met mannetjes achter typmachientjes die je verklaring opnemen. Rond het plein allemaal tafeltjes met notarissen om er vervolgens een stempel op te zetten. Deze procedure duurt een paar uur en kost je zo'n twee euro, waarna je eindelijk aangifte kunt gaan doen bij de politie, die je na een aantekening op dat zelfde formulier doorstuurt naar een ander politiebureau.. Daar maken ze na een tijdje wachten een handgeschreven verklaring, die na weer een tijdje wachten en een kopje chai getekend wordt door de baas. Dit koste slechts een dag :-). Zonder de hulp van Jolly van het Netherlands Business Suport Ofiice was ons dit zeker niet gelukt. Toch goed dat Rolina er anderhalve week eerder naar binnen was gelopen om ze uit te nodigen voor haar expositie :-). Ze hebben ons maar meteen een t-shirt gegeven met daarop al hun vestigingen in India en China :-).

145-donatie

Zondagavond waren we samen met twee vrienden van Kanoria te gast bij een alleraardigste poeet op latere leeftijd, die nu net als mijn moeder computers en internet onder de knie probeert te krijgen om met ons in contact te blijven:-). Een rickshaw bracht ons weer 'thuis' en nadat ik de bestuurder nog een aardige tip had gegeven verdween hij in de nacht. De volgende ochtend ontdekte we dat met de richshaw ook onze rugtas was verdwenen. Paniek!!! Een snelle inventarisatie van de inhoud werkte helaas niet rustgevend. Naast de gebruikelijke elektronica als mobiletelefoon, i-pod en digitale foto camera, het nodige aan contanten, zaten ook de bankpasjes en het paspoort van Rolina in de verdwenen tas. Een paar rustige dagen voor vertrek, veranderde plotsklaps in een hectische regelaarei.
De i-pod bevatte naast de wonderschone muziek van Applegarden, ook documenten met gegevens die je liever niet deelt met anderen. Het blokkeren kon beginnen! We hoopten stiekem nog op de goedheid van de richshaw bestuurder, die ons de volgende dag met een glimlach de tas zou overhandigen. Helaas..... Nu waren we toch al van plan om veel geld uit te geven in dit door armoede geteisterde land, al hadden we het niet helemaal zo in gedachten, dus daar hoeven we ons nu verder niet druk meer over te maken. De donatie was meer dan ruim! We kunnen nu met een gerust hart de bedelende kinderoogjes verder negeren.......
Het is een schrale troost dat de richshaw bestuurder als aanhanger van het Hindoeisme, in zijn volgende leven terugkeert als dier; vermoedelijk een rat :-).

Ps. We zijn ook onze agenda kwijt, dus mocht je dit jaar geen verjaardagsgroet van ons ontvangen, dan is dit zeker geen onwil :-). Bellen heeft ook niet meer zoveel zin, tenzij je Hindi spreekt :-).

144-expositie

De expositie van Rolina in Kanoria Centre for Arts was een succes en leverde leuke reactie op. Mevrouw Kanoria, de rijke eigenaresse van dit instituut, was zelfs geinteresseerd in het kopen van een werk. Aangezien Rolina niet meteen op de knieen ging en haar hand kuste, maar de prijs van het werk nog even wat aanscherpte, hebben we niets meer van haar vernomen :-). Het zelfde werk is overigens meteen in de verhuurd gegaan en nu onderweg naar Nederland. De andere schilderijen zijn afgespannen, opgerold en tevens onderweg naar Nederland, via een achterkamer kantoortjes in een groezelig gebouw.

143-dagelijks brood

Terwijl een deel van de bevolking zich hier dagelijks af vraagt of ze zullen eten, ik me in eerdere gastateliers afvroeg wat we zullen eten, is nu de grote vraag waar we zullen eten. Ons onderkomen in Ahmedabad ontbeerd een keuken, dus we zijn voor eten aangewezen op iets buiten de deur. Aangezien het hier niet ontbreekt aan vegetarische restaurants (ik me zelfs afvraag waar je hier eigenlijk vlees kunt eten), die elkaar beconcurreren met het woord 'puur' vegetarisch, wordt de keuze vooral bepaald door een inschatting van de hygiene :-). Zo bevinden we ons bijna iedere dag in onze reiskloffie in een eetgelegenheid waar anderen zich speciaal voor gekleed lijken te hebben........

142-dierentuin :-)

Ahmedabad is een stad met 4.5 miljoen inwoners, groter dan elke stad in Nederland. Naast ratten en honden, vind je hier eekhoorns, geiten, apen, kamelen en natuurlijk koeien op straat. Vandaag zag ik zelfs twee olifanten door de stad lopen :-).

141-revolutie

In de afgelopen zes maanden geen enkele revolutionair gespot om toe te voegen aan mijn verzameling. Zit er plotseling eentje voor de deur van ons onderkomen in Ahmedabad :-).

ps. er rust een zware taak op deze man zijn schouders :-).

140-toeval

Het verspreiden van de aankondiging voor de expositie van Rolina is een tijdrovende bezigheid. Eerst moet er toestemming worden verkregen van de directeur van de universiteit of het museum. Toevallig passeren we een gebouw met een oranje Tulp. Rolina gaat naar binnen om een postertje af te geven, je weet tenslotte maar nooit :-). Het blijkt het Nederlandse Business Support Office te zijn en we worden meteen uitgenodigd voor een contactetentje twee dagen later. Het etentje vindt plaats in het Meridian hotel, waar we eerder een duik in het zwembad hebben genomen. Van de armoedzaaiers die onderhandelde over de prijs van het zwembad, waren we plotseling veranderd in de gasten van het Netherlands Business Suport Office :-). Naast het weerzien met de receptioniste, bleek een van de tafelgenoten een bekende uit onze gezamenlijke Ekko periode. Wat is de wereld toch......... :-). Het contactetentje leverde leuke contacten op en ook niet onbelangrijk, het eten was heerlijk :-). Zo zie je maar, dat het belastinggeld goed besteed wordt :-).Wessel nodigde ons uit voor het ontbijt in het Meridian hotel, waarna we de ochtend besteed hebben aan toerisme. Nu alleen nog slapen in dit hotel en we zijn helemaal rond :-)).

139-4us

Ik heb ooit ontzettend genoten van Doe Maar en heb er zelfs nog LP's van :-). Bij hun plaat getiteld 4us ben ik afgehaakt. Ondanks dat ik al meer dan vijf maanden een i-pod mee sleep, heb ik deze nog niet gebruikt om muziek te luisteren. Toen de behoefte zich eindelijk aandeed, waren de muziekbestanden ondanks herhaalde pogingen, omwegen en trucjes met geen mogelijkheid meer te beluisteren. Een virus bleek de i-pod langzaam, maar gestaag onbruikbaar te hebben gemaakt. Na omzwervingen door Ahmedabad om met mijn labtopje online te komen en digitale antibiotica te kunnen downloaden, is het virus verdwenen samen met alle andere bestanden :-(. Op mijn labtop vond ik gelukkig nog muziek van Applegarden, dus daar ga ik de komende maanden maar naar luisteren:-). Vitamine is in dit geval nooit verkeerd :-).
De adapter van de labtop heeft het voor de tweede keer begeven en het Toshiba Service Centre in Ahmedabad kon mij niet aan een nieuwe helpen en evenmin wisten ze me te vertellen waar ik deze ergens in de stad zou kunnen kopen! Ook hun lift werkte niet naar behoren, hierin kwam ik vast te zitten met vier andere zwetende mensen. Hoewel gezellig, duurde dit gelukkig niet al te lang, en kon ik de rest van de dag besteden aan het vinden van een nieuwe adapter.
Voor iedereen die zich dus af vraagt wat ik zoal doe als Rolina in haar gastatelier aan het werk is; nou dit soort dingen :-). O ja, ook nog een column geschreven voor het informatiebulletin nr. 5 van PJ PARTNERS.

Ps. Bliksemschichten ten spijt heeft het niet geregend, met die twee zoons zal het dan ook wel niet zo'n vaart lopen :-).

138-expositie

137-man achter de balie

De uitnodiging voor de expositie van Rolina laten printen bij een winkel om de hoek. De gebruikelijke conversatie volgt met de man achter de balie, waarin achtereenvolgens gevraagd wordt naar mijn naam, mijn geboorteland en wat ik van India vind en ik de zelfde antwoorden geef met als aanvulling dat het zo warm is :-). De man weet me hierop te bezweren dat over twee dagen de moesson start. Op mijn vraag hoe hij dit zo zeker weet, prijzen anderen hem om zijn astrologische vermogens, waarop hij prompt mijn hand wil lezen. Ik roep nog dat ik alleen goed nieuws wil horen, waarop ik te horen krijg dat ik vader ben of word van twee zoons! Me zelf afvragend of dit nou goed nieuws is, wacht ik in spanning af of het overmorgen ook echt gaat regenen :-).

136-wegwerp t-shirt

Mijn garderobe was niet voorbereid op zoveel warmte en ongekleed over straat gaan lijkt hier weinig gebruikelijk :-). Ik heb daarom vorige week maar een extra t-shirt aangeschaft. Een onbedrukt t-shirt vinden is overigens nog helemaal niet eenvoudig! Ik was dan ook erg blij met mijn lichtblauwe onbedrukte t-shirt van negentig eurocent. Het t-shirt heeft het precies twee wasbeurten uitgehouden. Bij de eerste wasbeurt bleek de kleur al niet echt vast en bij de tweede begaven de naden het :-(. Nou zou ik het wassen achterwegen kunnen laten en om de twee dagen een nieuw shirt kunnen kopen, maar ik heb er toch maar voor gekozen iets meer geld uit te geven en iets beter op de kwaliteit te letten :-). Ben benieuwd hoe lang mijn gisteren aangeschafte blouse meegaat?

135-kunst

De kunstenaars die ik bij Kanoria Centre For Arts ontmoet, maken kunst waarbij de relatie tussen mens en natuur centraal lijkt te staan. Van het prikbord halen we de uitnodiging voor de opening van de expositie van Atul Vadadoriya in de Contemporary Art Gallery. De weg er naar toe lopen we deels over straat en soms over de stoep. De stoep is het terrein van de armen, waar ze spullen verkopen en wonen. Als je even niet oplet, loop je zo door de leefplek van een gezin heen en dat wil je natuurlijk niet. Ik wil ten slotte ook niet dat mensen door mijn huis marcheren. Ondertussen vraag ik me af of er met zoveel armoede om me heen geen dringender thema's te bedenken zijn dan de relatie tussen mens en natuur :-). De expositie van Atul is een antwoord op mijn overpeinzing.